Δευτέρα 14 Αυγούστου 2017

Αναστασία Πάβλοβα - Ποίηση

Αναστασία Πάβλοβα




Αν σ' αφήσω να μπεις -  θα' ναι πολύ βαρετά
Αν σε διώξω σαν σκυλί - πολύ δραματικά
Αν υπάρχει μια σχολή αυτομαθητών δεσποτών
Σίγουρα θα ήσουν αριστούχος εκεί

Όχι μαζί μου, καλέ μου, όχι
Βαρέθηκα πια. Μα όταν νυχτώσει θα καταλάβεις το νόημα.
Μην καταφεύγεις σε τεχνάσματα σατανισμού, μαγείας, μασονίας
Τώρα περίμενε το ηλιοβασίλεμα

Θα μάθεις πως το αίμα έχει ήχο
και μπορεί να περιμένει
και να εκδικιέται
Μας τρομάζουν όνειρα κοιτάζοντας απ’ τον τοίχο
Πες μου, γιατί ήρθες; Θες ωραίο στοίχο;
Πέσε με τη μούρη σου στο πάτωμα και κάντο να γυαλίζει...

Έμαθες να είσαι κύριος, αφέντης
Μόνο που εδώ επικρατεί αναρχισμός
Εγώ στον εαυτό μου δεν είμαι ο ηγέτης
Γράφεις αιωνιότητα και σκίζεις εντελώς

Είναι γλυκό να βασανίζεις• να βασανίζεσαι - γλυκάδα
Θα καταλάβεις εύκολα - η διαφορά είναι  στο σαι
Ο πόνος δεν είναι κάτι προσωπικό - είναι κοινός για όλους ε;
Άραγε γι' αυτό είμαι όλη ανάποδα

Τι κλαίγεις εκεί; να μη δένω θηλιές;
Να σου δείξω την έξοδο; Κρύωσε η ορμή;
Θα συνεχίσουμε μέχρι που κάποιος θα μας σώσει με προσευχές
Γιατί βουλιάζουν τα καράβια και δεν βουλιάζουν οι αρσιραίοι
Μάλλον γι' αυτό και εμείς δε θα πνιγούμε.








Κοπιάζω.
Το σύμπαν είναι απομονωμένο,
κρυφό,
απρόσιτο.
Με τα νύχια τον τοίχο ραγίζω.
Κάνω μια ερώτηση -
Υπάρχει κάποιος που να με θέλει;
Μάλλον..
Κάποιος που να με καταφέρει.

Απλά θα αντέξει αδιάκοπο trip,
Και θα ανεχθεί παράλογη φλυαρία.
Με βλέπεις;
Κοίτα με!
Κοίτα με!
Γιατί θα εξαφανιστώ
με συντομία.

Ο πόνος είναι ανόητος,
Αναφαίρετος,
Αλλά έχει τέρμα.
Με τη σκέψη αυτή -
σβήνω τα φώτα.
Μα γιατί έπρεπε να με σακατεύεις;
Και γιατί δεν με έσωσες,
είχες θέμα;

Είμαι ξένη. Και αυτό είναι ένα
συμπλήρωμα μικρό.
Σταλιάζομαι στον εαυτό μου,
ελπίζοντας
ότι θα το βρω.
Άμα ξέρεις πώς, έλα να με μάθεις.
Αλλιώς τουλάχιστον χειρότερα μην κάνεις,
σε παρακαλώ.









Μην εξευτελίζεσαι
Μην είσαι χαζή
Μην φορτώνεσαι
Πάψε να τρως το βράδυ
Μην κλείνεσαι στον εαυτό σου
Σταμάτα να γκρινιάζεις, να φωνάζεις, να βλέπεις τοκ σόου.
Και να θυμάσαι τα κλειδιά πού βάζεις
Να σκέφτεσαι για πολλά
Διάβασε ένα βιβλίο, άνοιξε μυθιστόρημα
Και επαναλάμβανε ότι όλα είναι μια χαρά
Μην πίνεις πολύ
Περίσσιους ανθρώπους μην αφήνεις να σε πλησιάζουν
Και οι κοτσομπολιές να μην σε νοιάζουν
Ξύπνα νωρίς. Να κοιμάσαι οκτώ ώρες την ημέρα
Κάνε δίαιτα. Αλλά απ´ τα ζυγαριά κατέβα
Κατέβηκες από τα ζυγαριά;
Ξεκίνα να κάνεις δίαιτα
Σταμάτα να περιμένεις το καλοκαίρι όλη την χρονιά
Το Σάββατο πάρε την μαμά να πάτε στο σινεμά
Να αποφεύγεις ανθρώπους σκυθρούς
Και μην διστάζεις παραλογισμούς
Να θυμάσαι ότι το κάπνισμα δεν είναι μαγιά
Διώξε τις μαύρες σκέψεις, μην σκέφτεσαι για το θάνατο
Κάνε μια επιστολή, γράψε γράμμα, βάλτο σε φάκελο.
Μην προσποιείσαι
Λιγότερα να φλυαρείς
Ερωτεύτηκες; - εξομολογήσου
Όχι; - να ερωτευτείς.